Polski system emerytalny boryka się z różnymi bolączkami. Do największych zdecydowanie należą niskie świadczenia. Wielu emerytów jednak nie wie, że ma prawo do złożenia wniosku o ich ponowne przeliczenie. W jakich sytuacjach takie rozwiązanie się opłaca? Czy istnieje związane z tym ryzyko? W jaki sposób złożyć wniosek o ponowne przeliczenie wypłacanej emerytury? To część pytań, na jakie odpowiadamy w tym artykule. Już teraz zachęcamy do przeczytania go.
Emeryturę w naszym kraju wylicza się, dzieląc wysokość uzbieranego kapitału przez średni czas trwania życia po przejściu w stan spoczynku. W praktyce to bardziej złożone, gdyż wysokość świadczenia zależy od różnych czynników. Co do zasady jednak – im dłuższy staż pracy i wysokość zgromadzonych składek przez ten czas, tym wyższa powinna być emerytura. Warto wiedzieć przy tym, że osoby, które już uzyskały prawo do emerytury i pobierają ją, mogą wciąż (równolegle!) pracować. Jeśli od wynagrodzenia odprowadzane są kolejne składki, wówczas wypłacana emerytura wzrasta. Więcej o tym piszemy poniżej.
W pierwszej kolejności należy wskazać, kto ma prawo do ponownego przeliczenia emerytury. Co do zasady – może to zrobić każda osoba uprawniona do świadczeń emerytalno-rentowych, pobierających je zarówno na starych, jak i na nowych zasadach. Nie zawsze jednak jest sens składania takiego wniosku. Dlaczego?
Przede wszystkim Zakład Ubezpieczeń Społecznych może „z automatu” odrzucać prośby o ponowne przeliczenie świadczenia, jeśli od momentu przejścia na emeryturę nie nastąpiły żadne zmiany w dokumentacji uprawnionego. Oznacza to, że konieczne jest przedłożenie w ZUS nowych dokumentów:
Jeśli takie informacje (i potwierdzające je dokumenty) nie zostaną dostarczone wraz z podaniem o przeliczenie – ZUS odrzuci wniosek.
Istnieją natomiast sytuacje, gdy złożenie takiego pisma jest jak najbardziej zasadne. Kiedy warto to zrobić?
Wniosek o przeliczenie emerytury opłaca się złożyć tym uprawnionym, którzy na moment przejścia w stan spoczynku zawodowego nie dysponowali wszystkimi dokumentami świadczącymi o okresach ubezpieczenia. W momencie ich otrzymania – mogą z powodzeniem wnosić o ponowne ustalenie wysokości świadczenia.
Kolejny przypadek tyczy się osób, które już po przejściu na emeryturę pozostały na rynku pracy i odprowadzały składki na ubezpieczenie emerytalne. Ponadto – o przeliczenie świadczenia mogą starać się emeryci zdolni udowodnić wyższe zarobki, od których była odprowadzana stosowna składka, co może przełożyć się na wysokość emerytury, a także ci, którzy uzyskali dokumenty dowodzące zarobków z lat poprzedzających rok rezygnacji z aktywności zawodowej.
Należy przy tym podkreślić, że przeliczenie odbywa się tylko na wniosek uprawnionego! Ponadto – osoba będąca na emeryturze i pozostająca aktywna zawodowo ma prawo złożyć takie pismo nie częściej niż 1 raz w roku po zakończeniu kwartału kalendarzowego. W przypadku korzystających już z uprawnień do pobierania świadczeń emerytalnych, ale niepracujących, może on zostać złożony w dowolnym momencie – pod warunkiem dostarczenia nowej dokumentacji.
Powyżej pokrótce wskazaliśmy, kto ma prawo ubiegać się o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego. Jakie natomiast dokumenty będą potrzebne, aby wniosek został rozpatrzony? To m.in.:
a także tzw. dowody szczątkowe, czyli:
Ponadto można dostarczyć zaświadczenie z urzędu pracy o pobieranym zasiłku dla bezrobotnych. Natomiast w przypadku osób, które pobierały stały zasiłek z opieki społecznej, istotnym dokumentem będzie zaświadczenie z OPS. Warto wiedzieć, że także kobiety wychowujące dzieci przed 1999 rokiem mogą dostarczyć akt (lub jego odpis) urodzenia dziecka – wówczas istnieje szansa, że ZUS doliczy do kapitału początkowego do 6 lat opieki.
Warto wiedzieć, że rok do roku Główny Urząd Statystyczny publikuje tabele dotyczące długości przewidywanego życia (w miesiącach), które mają znaczenie dla osób urodzonych po 1 stycznia 1949 roku (dla nich ustala się wysokość emerytury na podstawie nowego systemu). Dane dostarczane przez GUS służą do wyliczania nowych stawek emerytalnych, niekiedy niższych niż w poprzednim roku. Wynika to z faktu, że przeciętna długość życia się wydłuża i wysokość świadczenia musi być do niej dostosowana.
W takim przypadku powstaje dość oczywiste pytanie – czy po złożeniu wniosku może dojść do sytuacji, że ZUS wyliczy mniej korzystną stawkę emerytury niż była wcześniej? Tak, to możliwe. Natomiast w takim przypadku nie obniża się jej, a zachowuje dotychczasową. Oznacza to więc, że nie istnieje ryzyko zmniejszenia świadczenia emerytalnego.
Po zgromadzeniu odpowiedniej dokumentacji należy wypełnić odpowiedni wniosek – ERPO. Należy uzupełnić w nim takie dane jak:
W kolejnym kroku określa się, w jakim celu składa się to pismo. Trzeba zaznaczyć, czy występuje się z wnioskiem o:
… lub innym, wymienionym w formularzu ERPO.
Wskazuje się, że najdogodniejszym terminem złożenia takiego pisma jest moment przed następną waloryzacją emerytur, dzięki czemu – w dużym skrócie – można liczyć na korzystniejsze wyliczenie. Wniosek trzeba dostarczyć do odpowiedniego oddziału ZUS:
lub też przez platformę PUE ZUS. Zakład Ubezpieczeń Społecznych ma 30 dni na udzielenie odpowiedzi (a dokładniej – 30 dni od momentu wyjaśnienia ostatniej okoliczności potrzebnej do wydania decyzji).
Istnieją różne sytuacje, kiedy warto starać się o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego. Zarówno praca po przejściu na emeryturę z wynagrodzeniem, od którego odprowadza się składkę, jak i nowa dokumentacja świadcząca np. o wyższych zarobkach lub dłuższym stażu pracy stanowią przesłanki o złożenie wniosku ERPO. W przypadku wątpliwości zawsze można zwrócić się do urzędu z pytaniami lub skonsultować się z prawnikiem, który określi szanse korzystnego przeliczenia świadczenia emerytalnego.